اختلالات گفتاری بر توانایی فرد در ایجاد صداهایی تأثیر میگذارد که به او این امکان را می‌دهد که با افراد دیگر ارتباط برقرار کند. اختلالات گفتاری همانند اختلالات زبان نیستند
اختلالات گفتاری از تولید اصوات گفتاری صحیح در فرد جلوگیری میکند، درحالی‌که اختلالات زبانی بر توانایی فرد در یادگیری کلمات یا درک آنچه دیگران میگویند، تأثیر میگذارد
بااین‌حال، هر دو اختلال (گفتاری و زبانی) میتواند بیان افکار و احساسات را برای دیگران دشوارتر کند
انواع اختلالات گفتاری
اختلالات گفتاری میتواند افراد را در هر سنی تحت تأثیر قرار دهد
برخی از انواع اختلالات گفتاری شامل لکنت، آپراکسی و دیس‌آرتری است. ما در ادامه این مقاله :درباره انواع این اختلالات صحبت می‌کنیم
لکنت زبان
لکنت زبان به اختلال گفتاری گفته می‌شود که جریان گفتار را قطع میکند. افرادی که لکنت زبان دارند میتوانند انواع اختلالات زیر را تجربه کنند:
لکنت:زمانی اتفاق میافتد که افراد بهطور غیرارادی صداها، واکه‌ها یا کلمات را تکرار میکنند
گیرها:زمانی اتفاق میافتد که افراد میدانند چه چیزی میخواهند بگویند، اما در ایجاد صدای لازم گفتار مشکل دارند. گیرها ممکن است باعث شوند فرد احساس کند کلماتش گیر کرده است.
طولانی شدن:به کشش یا کشیدن صداها یا کلمات خاص اشاره میکند
علائم لکنت بسته به شرایط ممکن است متفاوت باشد. استرس، هیجان یا ناامیدی میتواند باعث شدیدتر شدن لکنت زبان شود. برخی از افراد همچنین ممکن است متوجه شوند که برخی کلمات یا اصوات باعث لکنت زبان بیشتر میشوند.
لکنت ممکن است علائم رفتاری و جسمی ایجاد کند که هم‌زمان اتفاق میافتند. این موارد ممکن است شامل موارد زیر باشد:
تنش در صورت و شانهها
چشمک زدن سریع
لرزش لب
مشتهای گره کرده
حرکات ناگهانی سر
لکنت دو نوع اصلی دارد: لکنت رشدی:خردسالانی را که هنوز در حال یادگیری مهارت‌های گفتاری و زبانی هستند تحت تأثیر قرار می‌دهد. عوامل ژنتیکی احتمال ابتلا به این نوع لکنت رابهمیزان زیادی در فرد افزایش می‌دهد
لکنت نورولوژیک:زمانی رخ می‌دهد که آسیب به مغز از هماهنگی مناسب بین مناطق مختلف مغز که در گفتار نقش دارند جلوگیری میکند
آپراکسی
مغز هر عملی را که فرد انجام می‌دهد، کنترل میکند؛ ازجمله صحبت کردن. درگیری مغز بیشتر در گفتار ناخودآگاه و خودکار است.
وقتی کسی تصمیم میگیرد صحبت کند، مغز سیگنالهایی را به قسمت‌های مختلف بدن که با هم کار میکنند میفرستد تا گفتار را تولید کنند. مغز به این قسمت‌ها نحوه و زمان حرکت را فرمان می‌دهد که صداهای مناسب تشکیل شود.برای نمونه، سیگنالهای گفتاری تارهای صوتی را باز یا بسته میکند، زبان را حرکت می‌دهد و لبها را شکل می‌دهد و حرکت هوا را با گلو و دهان کنترل میکند.
آپراکسی واژه‌ای کلی برای نوعی آسیب مغزی است که مهارت‌های حرکتی فرد را مختل میکند و میتواند در هر قسمت از بدن تأثیر گذارد. آپراکسی گفتار یا آپراکسی کلامی بهطور خاص به اختلال در مهارت‌های حرکتی گفته می‌شود که در توانایی فرد در ایجاد صحیح صدای گفتار تأثیر میگذارد، حتی زمانی که فرد میداند کدام کلمات را میخواهد بگوید.
دیس‌آرتری
دیس‌آرتری هنگامی اتفاق میافتد که آسیب به مغز باعث ضعف عضلانی در صورت، لبها، زبان، گلو یا قفسه سینه فرد شود. ضعف عضلانی در این قسمت‌های بدن میتواند صحبت کردن را بسیار دشوار کند
افرادی که دیس‌آرتری دارند ممکن است علائم زیر را تجربه کنند
لکنت زبان
مِنمِن کردن
خیلی کُند یا خیلی سریع صحبت کردن
گفتار آهسته یا آرام
مشکل در حرکت دهان یا زبان
علائم اختلالات گفتاری
علائم اختلالات گفتاری با توجه به علت و شدت اختلال بسیار متفاوت است. افراد میتوانند به چندین اختلال گفتاری با علائم مختلف مبتلا شوند
افرادی که دارای یک یا چند اختلال گفتاری هستند ممکن است علائم زیر را تجربه کنند:
تکرار یا طولانی کردن صداها
صداهای اعوجاج‌یافته
اضافه کردن اصوات یا سیلاب‌ها به کلمات
تنظیم مجدد سیلاب‌ها
مشکل در تلفظ صحیح کلمات
تلاش برای گفتن کلمه یا صدای صحیح
صحبت با صدای خشن یا خشدار
خیلی آهسته صحبت کردن